اصلا کاری به احمق بودن آدمها ندارم، موندم جوهایی که پُر از آدمن،

چی دارن دقیقا که وقتی ازشون بیرون میام اینقدر حالم عوض میشه؟

اینقدر آرومتر میشم؟ اینقدر تلاطمم کمتر میشه؟

انگار یک مُشت ، تلاش بیهوده میکنم و کلی دیتای بدرد نخور وارد مغزم میکنم.

و این واسه منی که نسبت به آنالیز کردن و خیلی چیزهای دیگه واکنش میدم میتونه سخت باشه.

اما خب... یا جدی جدی من بدرد روابط نمیخورم، یا واقعا روابط طاقت فرساس. :)

-این بده که بعد از مدت ها اولین پُستم رو با نق زدن درباره آدم ها شروع کنم. ولی خب...